Z reguły nie lubię opowiadać książek. Drażni mnie również słuchanie streszczeń. Na pytanie: "A o czym to jest, tak w skrócie?" – nie umiem i nie chcę odpowiadać. Czymś niestosownym wydaje mi się opowiadanie książki - nad którą ktoś pracował kilka ładnych lat swego życia - w kilku marnych zdaniach. Chyba, że książka, sama w sobie, marna... ale to już inny problem.

Pamiętam ten dzień, gdy ogłoszono werdykt w sprawie Literackiej Nagrody Nobla. Pani w radio skonstatowała, że laureatką tegorocznej (2007 rok) zaszczytnej nagrody jest Doris Lessing. Oczywiście nie obyło się tutaj bez przekręcenia nazwiska, co zostało spuentowane jedynie głupawym śmiechem. Może to naiwne, ale reakcja dziennikarki świadczyła o tym, że nie miała ona nigdy w życiu styczności z piórem uhonorowanej literatki. Zniesmaczony zachowaniem redaktorki począłem zastanawiać się, czy ja obcowałem kiedyś z próbkami twórczości Lessing. O zgrozo – odpowiedź była negatywna.

1. Po tym, jak w 1973 Nagrodę Nobla w kategorii literatury dostaje Patrick White, Sándor Márai notuje w dzienniku: Literackiej Nagrody Nobla już od jakiegoś czasu nie dostają pisarze, tylko państwa. W tym roku otrzymał ją młodzieńczy, rozwijający się kontynent: Australia. Wcześniej otrzymały ją Gwatemala, Islandia, Chile, Jugosławia i Nelly Sachs. Mauretania i Albania jeszcze czekają na swoją kolej; ale to tylko kwestia alfabetu. Ciekawe co miałby do powiedzenia o ubiegłorocznej laureatce Doris Lessing? W końcu Lessing nie jest autorką z jakiegoś małego/nowego kraju. W końcu nie jest autorką kilku książek, a kilkunastu, jest pisarką.

Czternaście lat przed objęciem funkcji dyrektora Biblioteki Narodowej Argentyny Jorge Luis Borges napisał opowiadanie "Biblioteka Babel", w którym opisał wszechświat złożony z tekstów, wszelkich możliwych tekstów. Wszechświatem tym rządzą dwa prawa: wszystkie stanowiące go teksty składają się z jednakowych elementów: liter, spacji, przecinka, kropki; nie ma w rozległej Bibliotece dwu identycznych książek. Nawiązując do Borgesowskiej wizji, przedstawiamy nową serię prozy światowej. Bez dwóch zdań - jak dla mnie te słowa są idealne. Dlatego zawarte są wszystkie. Dlatego moje niech nie przeszkadzają.